Στο τέλος της ημέρας, όταν το σώμα και το μυαλό είναι κουρασμένα, συχνά αναζητούμε μια απλή αλλά αποτελεσματική μέθοδο
για να ηρεμήσουμε, να απελευθερώσουμε την ένταση που συσσωρεύτηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας και να προετοιμάσουμε τον οργανισμό για έναν ξεκούραστο ύπνο.
Υπάρχει μια εξαιρετικά απλή, όμως παράλληλα δυνατή άσκηση, που σχεδόν μαγικά μπορεί να βελτιώσει την ευεξία μας. Για αυτήν χρειάζεται μόνο ένας τοίχος, λίγα λεπτά ησυχίας και το ίδιο μας το σώμα.
Η τεχνική βασίζεται στο να ξαπλώσουμε ανάσκελα μπροστά σε έναν τοίχο, σηκώνοντας τα πόδια μας ίσια και στηρίζοντάς τα πάνω του.
Αυτή η στάση, γνωστή στη γιόγκα ως viparīta-karanī, χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για αναζωογόνηση. Δεν απαιτεί στρώμα γιόγκα ούτε ειδικό εξοπλισμό.
Αρκεί να βρισκόμαστε σε έναν ήσυχο χώρο, όπου δεν θα μας διακόψει κανείς, να σβήσουμε τα φώτα και να αφεθούμε σε λίγα λεπτά ησυχίας.
Αφού ξαπλώσουμε, το ισχίο πρέπει να βρίσκεται περίπου τριάντα εκατοστά μακριά από τον τοίχο, και σταδιακά να ανυψώσουμε τα πόδια ώστε να ακουμπούν στον τοίχο.
Τα πόδια πρέπει να παραμείνουν χαλαρά, τα γόνατα ελαφρώς τεντωμένα χωρίς να σφίγγουν. Αν χρειάζεται, μπορούμε να βάλουμε ένα λεπτό μαξιλάρι ή μια διπλωμένη πετσέτα κάτω από το κεφάλι για μεγαλύτερη άνεση.
Τα χέρια αφήνονται ελεύθερα δίπλα στο σώμα ή τοποθετούμε τη μία παλάμη στην καρδιά και την άλλη στην κοιλιά – αυτή η δεύτερη επιλογή βοηθά στην επίγνωση της αναπνοής.
Σε αυτήν την ανάποδη θέση – όπου τα πόδια είναι ψηλότερα από την καρδιά – η βαρύτητα λειτουργεί διαφορετικά και το σώμα υιοθετεί έναν άλλο ρυθμό.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ιδιαίτερα αν εργαζόμαστε καθιστοί, το αίμα και το λέμφωμα μπορεί να λιμνάζουν στα πόδια, προκαλώντας κόπωση, αίσθημα βάρους και ακόμη και οίδημα.
Όταν όμως σηκώνουμε τα πόδια ψηλά, η ροή του αίματος ισορροπεί ξανά, η κυκλοφορία αναζωογονείται, η καρδιά δουλεύει λίγο πιο έντονα και έτσι ενισχύουμε τις φυσικές διαδικασίες αυτοΐασης του οργανισμού.
Πολλοί αναφέρουν πως μόλις πέντε έως δέκα λεπτά σε αυτήν τη στάση αρκούν για να αισθανθούν σημαντική ανακούφιση και ηρεμία. Σαν να μην ξεκουράζεται μόνο το σώμα, αλλά να γεμίζει και με νέα ενέργεια.
Το μυαλό καθαρίζει, η αναπνοή γίνεται βαθύτερη και πιο συνειδητή, ενώ το άγχος αρχίζει να υποχωρεί απαλά.
Η άσκηση αυτή είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για όσους αντιμετωπίζουν ένταση, ανησυχία ή δυσκολίες στον ύπνο. Η κατάσταση χαλάρωσης του σώματος και η βαθιά αναπνοή επιδρούν άμεσα στο νευρικό σύστημα.
Όταν ελέγχουμε συνειδητά την αναπνοή μας – για παράδειγμα, εισπνέοντας για δύο χρόνους και εκπνέοντας για τέσσερις – ενεργοποιείται το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, το οποίο προωθεί τη χαλάρωση και επιβραδύνει τις σκέψεις.
Μπορεί να συμβεί η σκέψη να μην ησυχάζει εύκολα, να τρέχουν οι ιδέες και να δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε.
Τότε, ένα μικρό κόλπο μπορεί να βοηθήσει: κλείνουμε τα μάτια και περιστρέφουμε αργά τους οφθαλμούς με τη φορά του ρολογιού.
Αυτή η απλή κίνηση βοηθά να φέρουμε την προσοχή μας στο παρόν και να κάνουμε την αναπνοή πιο συνειδητή. Μόλις συμβεί αυτό, το σώμα και το μυαλό αρχίζουν να ηρεμούν και να βρίσκουν αρμονία.
Αυτά τα λίγα λεπτά μπορούν να θεωρηθούν ως ένα δώρο στον εαυτό μας – ένας μικρός καθημερινός διαλογισμός όπου αφήνουμε πίσω μας τα βάρη της ημέρας και ετοιμαζόμαστε για γνήσια ανάπαυση.
Δεν χρειάζονται μεγάλα πράγματα, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι βαθύ και διαρκές.
Η τακτική εξάσκηση ανακουφίζει όχι μόνο σωματικά συμπτώματα – όπως κουρασμένα πόδια, σφιγμένη πλάτη ή ανήσυχο ύπνο – αλλά δυναμώνει και σε ψυχικό επίπεδο: φέρνει υπομονή, προσοχή και ισορροπία στη ζωή μας.
Αυτή η άσκηση δεν είναι απλώς μια στάση του σώματος – είναι μια ευκαιρία να σταματήσουμε, να στρέψουμε την προσοχή μας μέσα μας και να επανασυνδεθούμε με τον εαυτό μας.
Μια στιγμή όπου δεν χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα, να ανταποκριθούμε ή να τρέξουμε.
Απλά να υπάρχουμε. Και ίσως αυτό είναι το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε για εμάς σήμερα.
